تصویری از سیاره ناهید در حال عبور از برابر خورشید بر فراز دریای سیاه در رومانی و ابرهای کیهانی گازی سرخ رنگ که شکل‌گیری ستارگان در کهکشانهای دور را نمایش داده‌اند، از جمله تصاویر جالبی هستند که برای رقابت عکاس نجومی سال 2013 ارسال شده‌اند.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این رقابت که اکنون در پنجمین سال خود قرار داشته، توسط رصدخانه سلطنتی گرینویچ با همکاری مجله آسمان در شب اجرا می‌شود.

این رقابت بیش از 1200 اثر از عکاسان آماتور و حرفه‌ای از اطراف جهان دریافت کرده است.

تصاویر نهایی شامل نمایش آتش‌بازی زیبای بارش شهابی برساووشی بر روی یک پس زمینه برفی در وایومینگ، منظره ستودنی کمان کهکشان راه شیری بر فراز گذرگاه طاقدار Durdle Door و یک تماشاگر تنها که در چادر خود در کوهستان Korgfjellet نروژ نشسته و بارش شهابی جباری را از بالای سر خود شاهد است.

اما تنوع مکانی این تصاویر تنها به زمین محدود نشده است. برخی از تصاویر به ثبت مناظر از منظومه شمسی، کهکشان و ورای آن پرداخته‌اند.

از توفانهای خورشیدی دیوانه‌وار بر سطح خورشید تا خوشه‌های ستارگان آبی داغ پوشیده در غبار در حال گردش، عکاسان با شیوه‌هایی که شاید مردم عادی کمتر شاهد بوده‌اند، به ثبت عجایب جهان پرداخته‌اند.

داوران این رقابت شامل دکتر مگی آدرین پوکوک، دانشمند فضایی و مجری تلویزیونی به همراه کربی بریملی، سردبیر مجله آسمان در شب و و دکتر مارک کوکولا، ستاره شناس عمومی رصدخانه گرینویچ هستند.

برندگان چهار گروه و سه جایزه ویژه این رقابت در روز 18 سپتامبر(27 شهریور) اعلام خواهند شد.

برنده کلی این رقابت 1500 پوند جایزه گرفته و عکاس نجوم جوان سال از جایزه 500 پوندی برخوردار خواهد شد.

همچنین سه گروه زمین و فضا شامل مناظر، مردن و سایر چیزهای زمینی،‌بهترین تصویر از منظومه شمسی و تصاویر ورای منظومه شمسی شامل ستارگان، سحابی‌ها و کهکشانها وجود دارند.

برنده هر گروه 500 پوند جایزه دریافت کرده و همچنین جوایزی برای نفرات دوم و اثرهای تقدیر شده وجود دارد.

نمایشگاهی از تمام تصاویر برنده در روز بعد در رصدخانه سلطنتی گرینویچ افتتاح خواهد شد.

به یاد پاتریک مور از مجله آسمان در شب که پیش از این یکی از داوران این رقابت بود، جایزه بهترین تازه‌وارد به عنوان «جایزه پاتریک مور به بهترین تازه‌وارد» نام گرفته است.

این نمایشگاه تا 23 فوریه 2014 (چهارم اسفند) ادامه خواهد داشت.

تصاویر برندگان و آثار ثبت شده نهایی همچنین در کتاب رسمی رقابت منتشر خواهند شد.

همچنین دو جایزه ویژه برای تصاویری که انسانها را به شیوه خلاقانه ثبت کرده و تصویر رباتیک سال برای عکسهایی که با استفاده از یکی از تلسکوپهای رایانه‌ای در سایتهای رصد گرفته شده، اهدا خواهند شد.

جایزه پاتریک مور برای بهترین تازه‌وارد به شخصی اهدا خواهد شد که که در سال گذشته به عکاسی فضا علاقه‌مند شده و هیچ تصویری در رقابت‌های پیشین وارد نکرده است.

از زمان کودکی همه ما مطالبی در مورد اعداد می آموزیم.ابتدا شمردن، سپس جمع، تفریق، ضرب و تقسیم. اما ریاضی دانان می دانند که این روش عددی که ما در مدرسه یاد می گیریم تنها یکی از روش های ممکن است. انواع دیگر اعداد برای فهم هندسه و فیزیک مهم اند.

رصدخانه سوهوی ناسا توانسته یک حفره غول‌پیکر را در جو خورشید، در جایی بالای قطب شمال آن به تصویر بکشد.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این لکه تاریک که بیش از یک چهارم خورشید را پوشانده، یک حفره بزرگ تاجی است که شامل ناحیه تاریک و کم تراکم جو بالایی خورشید موسوم به تاج می‌شود.

فضاپیمای سوهو بین 13 تا 18 ژوئیه(23-27 تیر) این حفره را رصد کرده که در آن زمان در حال انتشار موادی مانند باد خورشیدی به فضا بوده است.

اگرچه این حفره بنظر عاری از فعالیت خورشیدی است اما در حقیقت انفجارهای شدیدی از باد خورشیدی را منتشر کرده و ذرات خورشیدی را با سرعت حدود 805 کیلومتر بر ثانیه به فضا می‌فرستد.

حفره‌ها از دمای کمتر برخوردار بوده و از این رو نسبت به محیط اطرافشان تیره‌تر بنظر می‌رسند.

به گفته محققان، اگرچه حفره‌های خورشیدی یکی از ویژگی‌های رایج خورشید بوده اما در مناطق مختلف و با تناوب بیشتر در زمانهای مختلف دوره فعالیت خورشیدی که معمولا حدود 11 سال بوده، رخ می‌دهند.

دوره فعالیت خورشیدی اکنون در حال ورود به ماکسیمم خورشیدی بوده که پیش‌بینی می‌شود در اواخر سال 2013 اتفاق افتاده و در آن تعداد حفره‌های تاجی کاهش یابد.

در دوره ماکسیمم خورشیدی، میدانهای مغناطیسی خورشیدی برعکس شده و حفره‌های تاجی جدید در نزدیکی قطبها با تراز مغناطیسی مخالف پدیدار می‌شوند.

سپس اندازه و تعداد حفره‌های تاجی افزایش یافته و با حرکت مجدد خورشید به سمت دوره مینیموم خورشیدی به سمت دورتر از قطبها گسترش می‌یابند.

در این زمان، حفره‌های خورشیدی ایجاد می‌شوند که حتی از نمونه اخیر با مساحت 644 هزار کیلومتر یا معادل 50 زمین بزرگتر هستند.

اگرچه هنوز دلیل پیدایش این حفره‌ها نامعلوم است، آنها با مناطقی از خورشید در ارتباط هستند که میدانهای مغناطیسی در آنها افزایش یافته و دور شده و مانند سایر مناطق نمی‌توانند به سمت سطح باز گردند.

دانشمندان برای یادگیری بیشتر در مورد هواشناسی فضا به بررسی حفره‌های تاجی می‌پردازند چرا که این حفره‌ها منبع باد پر سرعت حاوی ذرات خورشیدی بوده که با سرعت بسیار بالا از خورشید منتشر می‌شوند.

تصویر اخیر از حفره عظیم خورشیدی توسط فضاپیمای 1.3 میلیارد دلاری سوهو ثبت شده که در سال 1995 با همکاری ناسا و سازمان فضایی اروپا(اسا) برای مطالعه فعالیت خورشیدی از یک نقطه ثابت میان زمین و خورشید به فضا ارسال شده است.